rebullavanda
2015 yılında omü'ye yerleştim. İlk kez samsun'a geldim. gerçekten çok iyi bir tercih yaptığımı samsun'a geldiğim ilk gün fark ettim. fark edilmeyecek gibi değil ki. sahil deniz mükemmel. çok güzel bir 4 sene geçirdim. üniversiteye başlarken geçer mi bu 4 yıl sorusunu sordum, son sene ne çabuk geçti bu 4 sene dedim.
ben samsun'da kalırken ekonomik durumlarda iyiydi. öğrenciler çok iyi bilir, üniversite durağında fnf vardı, dürüm ayran ilk gittiğim sene 6 tl idi. ben 2020 yılında memleketime döndüm. şuan fiyatları bilmiyorum. üniversite 2 de eve çıktım güzel konumu olan ve çok beğendiğim bir evdi. 4 yıl kaldım o evimde. 3 artı 1 çobanlı trenvay durağının dibindeydi. o zaman 700 tl kira veriyordum. tekrar samsun'a taşınmayı planladığım şu günlerde ev piyasasına bir baktım ve çok üzüldüm. 3 binden başlıyor ve 5 6 bine kadar gidiyor. başta emlakçılar sonra ev sahipleri hiç birinde vicdani ve ahlaki davranış kalmamış. 1+1 evlere 3 bin 4 bin 5 bin tl kira istiyorlar. öğrenci şuan 800 tl burs yada kredi alıyor. öğrenci ailesinden gelen destekle bile en fazla 2 bin lira ile bir ay yaşamak zorunda. birde evlerin altına açıklamaya yazıyorlar. memura. yüksek zekalı emlakçı abiler ablalar. kullandığınız telefonlarda uzaya gidecek teknoloji mevcut ama googleye girip memur ne kadar maaş alıyor bakmaktan acizsiniz. ya bugün bekar memurun maaşı 8400 5 bin tl kira yazmışsın. 3400 tl ile yaşamak mümkünse sen kiranı 3400 e indirde adamın cebine 5 bin kalsın.
gerçekten acımasız, vicdansız, duyarsız ve duygusuzsunuz.
çok para kazanmak için içinde bulunduğunuz soyguncu sistem eğer bir gün patlarsa ilk önce sizi vuracak.
emreyba

ben sizleri bilemem
aşık olmadığım kadının
kahrını çekemem
deneyelim istersen
psikodok
ne kadar da ben...
ucuncunesilsaglikci
arkadaşlar emrah-gotur beni gittiğin yere dinliyorum, moral motivasyon yerlerde; maniti gittiğim her yere cebimde götürebilirsem rahat bir nefes alıcam 🤦🏼‍♀️
thor
@magicmushroom 'un en sevdiği şarkı "şaşıyoroom beni taşıyan bu dize, gençliği ihtiyar yaşıyoroom ben."
👑 Ef.
@thor 'un en sevdiği rebelution şarkısı thorse days
Forseti
dünya iyi ve temiz kalpliler için bir cehennem.
bakınız ben
Nunu 777
sitede samsun'da bulunmayan tek kişi ben olduğum için anlayamıyorum sizi:(( konulara çok alman kalıyorum..seri üzgün
Nunu 777
bunun kadar sinir bozucu olan bir cümle de karşıdakinin sana "ben sana böyle olacağını söylemiştim"demesi dir. ya olan olmuş ne zorluyon arkadaş çözüm bulsana
mistletoe🍃
"buna mı alındın?" lafı kadar sinir bozucu olan tek bir şey varsa o da bunu soran insandır.
Black.
"ben"
"benim"
benli kalıplar bencildirler.
ps. uzaklasin kurtarın huzurunuzu bu tarz kibir yumakların
shaggy
herkese merhaba,

biraz başınızı ağrıtacağım kusuruma bakmayın lütfen.
anonim olarak yazmanın içini dökmenin en keyifli yerlerinden biriydi burası benim için. sıkıldıkça sevindikçe yazdım ama hayatımda hiç bu kadar zorlandığım bir dönem olmadı ve yaklaşık 3 yıl aradan sonra tekrar yazmak sizden yardım istemek istedim. özellikle kadın arkadaşlarımdan.
3 yıldır yürütmekte olduğum bir ilişkim vardı. gözümden sakınır gibi herkesten her şeyden sakındım.
hayatıma ilk defa birini almaya cesaret etmiştim. daha doğrusu bir anda girdi hayatıma , ben de onun hayatına o hızla girdim.
bir insan bir insanı ne kadar fazla sevebilirse o kadar sevdik bir birimizi. benim için kaldı geldi istanbula ülkesini bıraktı , ailesini bıraktı . benim yanıma geldi. ben de elimden ne geliyorsa yaptım kpss yi bıraktım işe girdim iki yıldır 7/24 çalışıyorum yıllık izin bile kullanmadan. maddi manevi ne varsa verdik birbirimize. nisan ayında evlilik teklifi etmek için yüzük bakarken subat ayında kıskançlık ve yanlış anlama uğruna , ağıza alınmayak küfürler ettim. tehdit ettim . daha doğrusu etmişim farkında değilim sonradan mesajlarımı okuyunca farkettim. ben bunları farkettiğimde her şey için çok geçti.
bitirmişti.
çok pişmanım çok utanıyorum.
yalvardım yakardım, evine gittim çiçekler aldım , salya sümük ağladım geri dönmedi.
son kez ayaküstü bir kere görüşmeye müsade etti ama ne kadar pişman olduğumu söylesemde benden geçti . herkes kendi yoluna dedi ve gitti.
hayatımda ondan daha çalışkan daha iyi niyetli daha açık sözlü ,istediğini bilen gurur naz yapmayan birini tanımadım.
şimdi onu kaybetmiş olmayı kabullenemiyorum.
allah aşkına bana bir şey söyleyin .
kurbanlar adadım sadakalar verdim. pişmanım çok pişmanım . onu kaybetmek istemiyorum .
ne yapacağımı şaşırdım . ölü gibi işe gidip geliyorum .
akıl verin lütfen bana çok ihtiyacım var buna.
mistletoe🍃
ben: sinirlendirme beni kötü olur!

x kişisi: sinirlen bakalım nolacak...

ben:
ogretmenbey18
bizler hasretin kitabını yazarız.
biz yazarak yaşayanlar...
kendimizi kelimelerimizden tanırız. mesela ben " özlem" kelimesini daha nadir kullanırım.
çünkü 'hasret' var...
bir de nazım'ın bir sözü var nerede duysam yerimden sıçrarım:
"herkese selam; sana hasret..
@ogretmenbey18
gulmeksanayakisiyor
“eskisi gibi sevdalar lazım, mektup yazarak seven, sevdiğinin fotoğrafını cebinde taşıyan, o kadar narin, bir o kadar zarif sevdalar.”
eskisi gibi sevenler var nadir de olsa var ancak karşı taraf kaldıramıyor ... etrafındaki konuştukları kızlar, erkeklerde o sevildiği kişideki gibi sevilmiyor ne o kişideki gibi sevilirler ne de o kişinin yeri doldurulur.
ben fotoğrafını hala saklıyorum cüzdanımda ama onun haberi yok...
ladylazarus
stefan zweig ve o dönemdeki insanlar uçağın icadıyla çok heyecanlanmışlar. zira uçakların, kaosu yaratan sınırları aşıp, ortadan kaldırarak barışı getireceğine inanıyorlarmış. aynı nesil, huzur getireceğine inandıkları o uçakların bombalar bırakıp, ülkeleri yerle bir ettiğine şahit olmuş.

ben de bazen tam olarak böyle hissediyorum, sınırlarımın aşılıp, değer verdiğim şeylerin infilak ettiğine şahit oluyorum.

camus' un aklımdan hiç çıkmayan satırları dönüyor beynimde : '' bir akşam, dalgın dalgın hoş bir kitabı karıştırırken, bir an bile duraksamadan: ' tutkulu ruhların çoğunda olduğu gibi, hayattaki inancının tükendiği an gelmişti. ' cümlesini okudum. bir saniye sonra, cümle içimde bir kez daha yankılanıyordu ve gözyaşlarına boğulmuştum. '' işte tam böyle bir anda, ağzınıza aldığınız bir yudum suyu, yüzünüzü kapatıp, defalarca denemenize rağmen yutamayışınızı nasıl açıklarsınız insanlara ? hıçkırıklarını tayin edemeyecek denli acılarından korkan insanlar bilemez yutkunmanın esasında bir savaş olduğunu. oraya buraya iliştirdiğim cümleleri , bana ait bir defteri yanlışlıkla eline alan insanlardan canhıraş saklamanın aciziyetini nasıl anlatırım ? en mahrem gizlerimi bilecek, benim gördüğüm gerçeği göreceklerini sanırım. oysa tüm mahremiyeti cümleleri olan bir insanın gizlerini kavrayamazlar.

insanların hüzünleri ve mutluluklarının sahteliği ve basitliğiyle afallıyorum, bu yüzden uzun süredir cümleleri yalnızca o an ' öyle söylenmesi gerektiği ' için kuruyorum. karşımda duran insanın ruh halinin bende yarattığı kayıtsızlık düşüncelerimi ve cümlelerimi engelliyor, içinde bulunduğum duruma vereceğim karşılığı yerine getirmeye zorluyorum kendimi. hatta bu bazı zamanlar o kadar suni bir şekilde gerçekleşiyor ki, cümle dahi kurmadan birkaç mimik ve belki bir sarılışla geçiştiriyorum. bu kayıtsızlık bir yandan beni memnun ediyor, gerçekleşmesi adına çabaladığım birkaç hayalim var , zamanımı ve düşüncelerimi bunlar için harcamayı yeğliyorum. bununla birlikte günlerim, her biri bir başka duyguyu yansıtan kendi portrelerim arasında hangisinin ben olduğuma karar vermekle geçiyor. bir sonuca varamıyorum zira hepsi benim. nitekim bu da bir sonuca tekabül etmiyor ve hepsi birleşip yalnızca bir silüet oluşturuyor. her gün görüp, derisinden öteye geçemediğimiz herhangi bir yüz.. herkesin gerçeğini ve acısını taşıyabiliriz fakat kendi gerçeklerimize vakıf olmanın acısını taşıyamayız. insanın kendini salt aynada görebilmesinin sebebi bu sanırım. ' kim kurtaracak beni var olmaktan ' diye fısıldıyor yazar.




aynadakinin çilleri var, benim yok.
iyikalplipsikopat
ben vs okul hayat para her sey

gecen hafta gidecegim okula bugun yeni gittim.3 sene boyunca okulda rol yapardm olmadigim insan olurdum, yazin 4 ayda hstirladigim, kazandigim kimlik ile "ben" olabilmek cok ozgur ve rahat hissettirdi

okuldan sonra canim arkadasimla bulusmaya gittim, gidistede donustede yolda dusuncelete daldim

guc, efendi ile kole arasindaki farki belirliyor, guc para ve paranin temeli ticaret, mal ve hizmet pazarlama.

hayatta neyi istedigimi sordum kendime.okula gidiyorum ama diploma hicbir ise yaramayacak en buyuk basarilarida kazansam hatta baska bir bolum bile okusam en az 3-4 yil karin tokluguna calisacagim hep para hesabi yapacagim baskalarinin kolesi olacagim baskalarini zengin edecegim benden daha cahiller beni ezecek ve ic savasa suruklenen ekonomisi batmis bir ulkede curuyecegim

ben bunlari istemiyorum.refah huzur ozgurluk eglenmek bunlari istiyorum, milyonlar kazanmak aileme cenneti yasatmak istiyorum

cok okumali cok gelismeliyim yurt disina gitmeli buyuk isler basarmali ailemide yanima almaliyim.hayat bu sekilde yurumuyor bunca yil hapisteydim hic eglenmedim ozgurce para harcanadim kendimi iyi hissettiren basarilarim olmadi.7 yil bir hapiste sadece yattim kactim saklandim

kimligim ve arzularim sekilleniyor.ben tiyatroya gitmek opera dinlemek en uc seyleri yasamak ahlaksiz olmak delilikler yapmak ve buyuk basarilar kazanmak, kazandiklarimla yardimlar yapmak istiyorum.
iyikalplipsikopat
gercekler vs ben

sali gunu %90 ihtimalle okula baslayacagim.gecen donem sinavlar disinda neredeyse hic gitmemistum ve bu donem haftada 4 gun gitmek zorundayim

istemiyorum, yorgunum, nefret ediyorum ayni seyler.uzun zamandir sadece hayatta kaldim saklandim uyusturuldum ve izledim.yasamak bu degil.bu curumuslukten kurtulmamin tek yolu yasamayi secmek.istemedigimi sevmedigimi idare edebilmek daima ogrenmek ve gelismek

4 aylik sevgi ve dostluk dolu bir tatilden, hayata yeniden gelme hissinden, hizlandirilmis kimlik kazanma cabalarindan sonra bu savasa girmeliyim

okulum uzayacak, kredi almaktaki son yilim.hala "ne is yapar mutlu olur, neyde basarili olurum neye yetenekliyim" sorularinin cevabindan uzagim ama sunu anladim hayati yasayarak ogreniriz, kendimi yasayarak cozebilirim ve yasamak cesarettir, cesaret yoksada esaret vardir

son gunlerde kendimi sorgularken cocukluktan beri tiyatroya olan ilgi merak ve sevgimi kesfettim.bir karakter olmak bir senaryodaki insan olabilmek onu hissetmek ve hissettirmek tek bedende bambaska hayatlari yasamak bu kesinlikle istedigim sevdigim ve icimdeki birikmis duygulari odaklayabilecegim rahatlatabilecegim bir sey

bunlar disinda gelecegi dusundugumde bu ulkede yasayamayacagimi kesfettim.ben marjinal dusunen ozgurluge onem veren muhafazakarliktan, tum kaliplasmis ve baski siddet aracina donusmus kavramlardan nefret eden eglenmeyi refahi ozgurlugu isteyen biriyim.gelecegi karanlik her seyi hukuksuz ve baskiyla dolu bu ulkede yasayamam

ailemin bana cizdigi kader malum.okulu bitir askere git babanin veya baskasinin amelesi ol ailenin buldugu kadinla evlen tatminsiz zoraki rutin bir hayat sur cocuk yap onu buyuturken yaslan sonra öl

hayir.7 yildir yeteri kadar curudum.ben eglenmeliyim doruklarda yasamaliyim sarhos olmaliyim gezmeliyim daha fazla curuyemem

istedigim hayati sadece kendi cabamla elde edebilecegimi, kendimi ve hayattan istediklerimi sadece hayati yasayarak ogrenebilecegimi, hicbir sey yapamasam bile daima isime yarayacak seylere(spor, diksiyon, iletisim, bilgi vs) onem vermem gerektigini yeni anladim.yasama karsi once istekli olmali sonra cesurca cabalamali ve daima umutlu olmaliyim.diger turlu hayat sadece hayatta kalmaktan curumekten izlemekten ibaret oluyor ve bu yasamak degil.

yasamak anin tadini cikarmaktir.mesela gecen gelen ve 5-6 guna gidecek olan dedemgil ile eglenmek mutlu olmaktir.gozlerinin onundekileri gormektir.karamsarligi, tembellige bahane olan depresif duygulari kenara koymak acida cekilse goz yaslarini silip ayaga kalkip eglenmeye mutlu olmaya bakmaktir.durmak yasami katlanilmaz yapan sey cunku yasam bir aksiyon ve bu aksiyona uyum saglayanlar hayatta kaliyor.hareket eden kazaniyor mutlu oluyor sorunlarini cozuyor duygularin icinde bogulmak hicbir seyi cozmuyor hicbir seye yaramiyor
oguzhanista
hangi bölümü kazandın? dediklerinde ben,

-hangi bölümü kazandın yavrum
+okul öncesini kazandım
-o ney
+ana sınıfı , teyze
-neyyy
+tamam yeter yav çocuk bakıcısı anla işte
kdrgnc16
arkadaşlar merhaba. ben kız arkadaşım için güzel bir evlilik teklifi düşünüyorum. beni 2 haftadır resim sergisine götürmeye çalışıyor fakat ilgim ve alakam olmadığı için içimden pek gitmek gelmiyor. ama evlilik teklifini tam olarak burda yapmak istiyorum. resim sergisinde. kısaca anlatayım. İlk olarak güzel sanatlarda okuyan arkadaşımız varsa benimle iletişime geçmesini istiyorum. resim sergisine girdiğimizde en sondaki resime ''benimle evlenir misin? '' yazdırmayı düşünüyorum. tabikide sonuna adını ve tuvalin kenarında kurdale ile sarkan bir yüzük olacak. bütün sergiyi gezdikten sonra sonuncu resimde anlamasını istiyorum. o yüzden böyle birşey düşündüm. sizce nasıl olur ?
Zeze
bülbüller gibi şakırdım. 3,5 oktavlık sesimle kuşlar bile bana özenirdi. peki şimdi, şimdi ne oldu biliyor musunuz ? ben, zezeceğiniz, fısıltı ve el hareketleriyle iletişim kurmaya çalıyorum 😢
iyikalplipsikopat
neyim ben

7 yildir ölu hayat surmemin nedeni bu.
sonunda cozdum ve buldum
surekli deneyipte basariz olmamin sebebi bu.ben kendimi bilmiyorum ben kendim konusunda eksigim.bir karakterim yok.kendimi lanetlenlenmis hissetmem surekli zayif ve basarisiz hissetmem ve ne kadar denesemde hep bu eksiklik yuzunden basarisiz olmamin nedeni bu.

ben kendimi bulamiyorum 7 yildir rol yaparak gecen hayatim bana kendimi unutturdu.iyi ve kotunun otesinde bir sey bu.nasil karakterim oldugunu bilmiyorum suana kadqr utangac asiri durust asiri saf ezik bir cocuktum ama tam tersi hareketli eglenceli biride olabiliyordum arkadaslarimin arasinda kismen boyleyim herkes olabilirim.hepsi birer rol gercek ben hangisi..en son cocukken bir karakterim vardi ama son 7 yil sadece rol.insanin katlanmak ucin rol yapmasi durumunu yasadim yasiyorum bie cesit hapis kendimi unuttum

icimde hep bir catisma kaos var.bundan yorulup perdeleri cekip kendimi icime hapsedip uyusturmaya calisiyorum.son 7 yilin ozeti bu.gecenlerde god of war 4 full movieyi bitirdim o gun uyurken ve uyandigimda sacma sapan kratosla ilgili cocuksu hayaller kurdum.onun ogluymusum arkadasiymisim gibi 21 yasindayim ama iste baba eksikliginin sacmaligi.ne kadar zavallica.sevgi ve samimiyet isterdim azicik ilgi isterdim ama kucukkenki bir tutam sevgi disinda sadece korku ve asagilanma gordum.maco ukala ve narsist biri.iste bu yuzden hemcinslerimden muhafazakarliktan macoluktan erkek cinsiyetinden tiksiniyor kadinlariysa daima zor anlarimda yanlarimda oluslarindan oturu taparcasina seviyorum

dis dunyaya cikmak istemiyorum ic dunyamdaki dugumu cozmekte istemiyorum.tam 7 yildir kendimden nefret ediyorum tam 7 yildir kendimden uzagim oyle uzagim ki 3 yil oncesine kadar aynaya bile bakmiyordum hayati bir iskence bir katlanma olarak goruyor bos umutlar hayaller kuruyordum.hayatim boyunca kendime ait bir tarzim olmadi kendime ait olan ozendigim bir seyler olmadi.hepsi roldu sahteydi hepsi uyum saglamak icindi.hep baski hep saklanma hep kacis.hala durum boyle.karsi cinsten bi arkadasimla telefonda konusurken ailemden biri kapima yakinsa eger arkadasim hemcinsimmis gibi konusma ve buna benser binbir baski yasiyorum

kendmle barisp kendimi sevemiyorum cunku kendimi tanimiyorum ve tum bu nefretin basarisizligin uyusmanin sebebi bu.bu gidisle belkide kisikik bolunmesi falan yasayacagim.tum o bastirmak zorunda kaldigim seyler tum saklanan gercekler ortaya cikmaya basladi zaptedilemez hale geldiler.
bakalim ne kadar surecek 2 yildan fazla yasayamayacagima eminim gerceklikten okuldan her seyden uzaklasiyorum.kendm olmayi denedigimdeyse her gun bambaska karakterler olasim geliyor.kimi gunler deli eglenceli yaratici biri kimi gunler sakin bilge biri kimi gunler olgun biri kimi gunler cocuk biri..

ya yepyeni bir ben ortaya cikacak tarzi olan hareketleriyle yuruyusle her seyiyle suankinden bambaska olan rol yapmayan hayati bir katlanma bir iskenfe gormeyen orjinal olan icinden geldigi gibi davranan bir ben ki bunun kisilik bolunmesine neden olmasindan korkuyorum..ya da 2 yillik omrum var..

Selam Ziyaretçi

Gördüğüm kadarıyla henüz giriş yapmamışsın! Lütfen giriş yap, bekliyorum :)