çekilen acılar insanı ne kadar güçlü kılıyor. çok değil bir sene öncesine kadar en küçük şeyleri tepeleme büyüten saplantı haline getiren ben, artık yanımda top patlasa dönüp bakmayacak hale geldim. son bir sene içinde sevdiğim bir çok kişiyi kaybettim ama bunlar için istesem de bir damla gözyaşı dökemedim. allahın gücüne gitmesin tabi ama oturup ağladığım günleri özler oldum, ağlayamıyorum, şimdi her şey içimde... her şey birikti... zaman herkesi değiştirdi...

bahara kadar alismazsa annene hak veriyorum. biliyorsun benim de bir kedim var ve kucuklukten beridir hassas oldugum bir konu. biz onlari korumak ve sahiplenmek istiyoruz. ama hayvanlarin dogasinda zaten bir yere bagli kalmak yok. birbyerenihtiyac duymak yok. onlar kendi badina bakabilecek varliklar. onlarin dogalari bu. ama tabinki aciz bir kedicigi evine alman da senin bir gorevindi. tesekkur ediyorum sana. tum kediler adina. :)

30 yorum daha var, göster