günün en sevdiğim vakti güneş doğmadan 20-25 dk öncesidir. çoğu canlı o sırada uykudadır. sessiz bir ortam ve hafif bir aydınlık vardır o sırada. sessizlik huzur verir insana. birkaç kuşun cıvıldaması dışında ses yoktur. sessizliği dinlemek ayrı bir zevktir. bir de denizi ve atakum'u izlerim, o hafif aydınlık ortamda. bilmiyorum işte anlatabildiğim kadarı bu kadar ama bir de anlatamadıklarım var. gerçekten huzur veren bir yapısı var o anın. sanırım duygular gerçekten anlatılamıyor. sadece hissediliyor. hayatınızda bir kere de olsa o anı yaşayın ve hissedin bence.

bide sigara yaktınmı senden huzurlusu yok ☺

yok kardeş. biz kullanmıyoruz :)

hele ki yüksek bir yerdeysen ve teras varsa tarifsiz bir duygudur. alacaksın bir fincan kahve sandalyeyi çekip oturacaksın güneş doğana kadar. zaten güneş doğduktan sonra herşey yine aynisi oluyor. bence her insan ölmeden önce en az bir kere görmeli hissetmeli o manzarayı.