mayk
dün yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum. (İstanbulda) metroya bindim. üçlü koltuklar var, köşesine oturdum diğer koşesine başka bir eleman oturdu. neyse bir durak gittik
metro durdu kapı açıldı. yaşlı ve engelli bir amca bindi ama eli ayağı falan istemsiz sallanıyor. engelli işte bildiğin. bizim çapraz taraftaki koltuklardan birine oturdu. oturduğu yerin yanında bi kız vardı. kız tiki falan, biraz şişman. ayfon kulaklık modunda. "uff yeaa" diyip engelli amcaya bakıp kalktı. kalkıp nereye otursa beğenirsiniz. geldi benim yanıma oturdu. metro da seyrek boş yer çok hani. ayakta gidilecek bi durum yok. ben o engelli amcanın yanından tiksinerek kalkan kızın yanına oturur muyum. onun engelli amcaya yaptığı tiksinti hareketliyle hemen kızın yanından kalktım. diğer köşedeki eleman da olayı hızlı kavradı bi 5 saniye sonra o da kalktı engelli amcanın yanına oturdu. kız yalnız kaldı ve tüm metro bizim sessiz çığlıklarımızı hissetti. o çocuğa da helal olsun resmen bir ekip çalışması yaptık. kızı yerin dibine soktuk :) lütfen etrafınızdaki olaylara tepkisiz kalmayın.

Yorumlar

anonim
dibine kadarrr helaalllllll....