bir mesajla nasıl aptallaşabilir ki insan? hayat enerjim , mutluluk kaynağım olmuş farkında değilim. o boş boş konuşurken , ben hep bir yerlerden acaba beni seviyor mu anlamları çıkarmaya çalışıyorum . aman ne acizlik... hayatımda ilk defa bir şeye birine bu kadar aciz kalıp , zaafım haline getirdim. yanlış anlamayın beni ama zaaflar insanı güçsüz kılar. ben güçsüzlükten nefret ederim. bu sevda işlerinden nasıl kurtuluyorduk , ben çıkış yolunu bulamadım da?

@odin sorun hala bizken acı çekiyor olmam... alışkanlıklarım teklikle alakalı sanırım. İnsan sevdikçe aptallaşır ya ben o evredeyim sanırım. alışkın olmadığım kavramlar bunlar, yürümeyi öğrenmişken tekrar emeklemem için zorlanıyor gibi hissediyorum diyelim.

6 yorum daha var, göster