geceler ne lanet bir şeymiş. her sey beynine üşüşüyor bir anda. sabaha kadar uyutmuyor. hiç demiyor bu kızın sınavı var, ana dersten bütü var. İnsaf ama. birazcık sabretse de memlekete giderken yolda kendini gösterse? gece yolculuğu sonuçta. gunduzler hicbir sıkıntı yok. çünkü uğraşacak bir sürü sey var. etrafında seni bos birakmayan, kendinle ilgili düşünmene fırsat vermeyen insanlar var. diyecekiniz belki insan etrafında onlarca insan olsa bile kendi yalnız hissedebilir. haklısınız. ama bunu gecenin getirdiği hüzünle beraber hissetmez.. bilmiyorum bunu buraya yazış sebebini. belki de yoruldum bunca yıl geceleri kötü geçirmekten..

İcimden konusarark yazarken ne cok gereksiz kelime kullanmisim ben :( affola :(

yolunu buldum sanırım, yataktan kalkamayacak kadar uykusuz bırakıyorum kendimi. düşünmemek icin de geceleri burada dolaşıyorum. icini dök yazısını görünce döküyorum. sertab erener'in 'bir çaresi bulunur elbet yarın yeniden yaşamanın' sarki sözü geliyor aklıma..

olay her zaman insanin kendisinde son bulur. o yüzden çareyi baska yerde aramam

dizi izlesem şöyle kendinden geciren, aglamaktan helak olsam? olmaz mi :)

haklısın. o zaman hem beynim yakacak, hem bana yarar sağlayacak dersime çalışayım. alttan dersim kalmasın. kitabın üstünde uyurum belki. bu işkence sayılmaz sanırım?

ben sorumluluğumu işkence olarak görmüyorum. bu dersi büte bırakmak benim elimdeydi. ben bıraktığıma göre çalışmalıyım da. sorumluluğumun farkındayım fakat o kadar sayfayı okumak, ezberinde tutmak insanın beynini ister istemez yoruyor. bu sebeple söylemiştim. sorumluluğumda olan bir seyi işkenceymiş gibi görmedim bu güne kadar. ama yaparken sıkılabilirim. bunu işkence olarak görüp görmemekle bir ilgisi yok bence.

öyle anlaşıldıysam özür dilerim

ben de işe yaramayan şey o. birinci dönem kütüphaneye kapanıp çalıştım derslerden sonra ya da ders olmasa bile gidip ama pek işe yaramadı. sessiz ortamda bir seler okumaya alışkın değilim çünkü. ben de müzikle çalışmaya başladım. hem uykum açıldı hem de aklımda daha cok sey kaldı. liseden gelen bir alışkanlık sanırım. ne ev ne de okul sessizdi. o yüzden sesli ortamda daha rahat aklımda tutuyorum. ama bir yönden haklısın. sıkılmaya gelince. o ne yapsam oluyor. çünkü konular biraz sinir bozucu. ders çalışmak her zaman sıkıcıydı :) tavsiyen icin teşekkür ederim.. kendimi sartlandirdim, sabaha bitecek eminim :)

onumarkamsobee seklinde kosullandim :) çalışıyorum zaten :) ikinci okuyusum kitabi. bi kat okudum :)

slayt zevkli ama ya :d ben arkadaşın doğum günü icin uğraşmıştım, yaparken iyi vakit geçiriyorsun :) yapmana izin verdi mi :)