geceler ne lanet bir şeymiş. her sey beynine üşüşüyor bir anda. sabaha kadar uyutmuyor. hiç demiyor bu kızın sınavı var, ana dersten bütü var. İnsaf ama. birazcık sabretse de memlekete giderken yolda kendini gösterse? gece yolculuğu sonuçta. gunduzler hicbir sıkıntı yok. çünkü uğraşacak bir sürü sey var. etrafında seni bos birakmayan, kendinle ilgili düşünmene fırsat vermeyen insanlar var. diyecekiniz belki insan etrafında onlarca insan olsa bile kendi yalnız hissedebilir. haklısınız. ama bunu gecenin getirdiği hüzünle beraber hissetmez.. bilmiyorum bunu buraya yazış sebebini. belki de yoruldum bunca yıl geceleri kötü geçirmekten..

ben sorumluluğumu işkence olarak görmüyorum. bu dersi büte bırakmak benim elimdeydi. ben bıraktığıma göre çalışmalıyım da. sorumluluğumun farkındayım fakat o kadar sayfayı okumak, ezberinde tutmak insanın beynini ister istemez yoruyor. bu sebeple söylemiştim. sorumluluğumda olan bir seyi işkenceymiş gibi görmedim bu güne kadar. ama yaparken sıkılabilirim. bunu işkence olarak görüp görmemekle bir ilgisi yok bence.

9 yorum daha var, göster