bu_hesap_silinmistir
ben 11-12 yaşlarındayken halam kanserdi. annemde hep onun yanında refakatçi olarak kalırdı. hatırlıyorum da annemi o kadar az görüyodum ki evde yok diye ağlıyodum sürekli. annem eve gelsin diye öyle çok dua ederdim ki. sonra işte annem eve geldi tabii halam ölmüş. uzunca bi süre kendimi suçladım, halamın benim yüzümden öldüğünü düşündüm hep. kaç yıl sürdü hatırlamıyorum. bu gün kuzenimi gördüm aklıma geldi. artık suçlu olduğumu düşünmüyorum tabii ama onu her gördüğümde hatırlayıp duygulanıyorum. bunu da ilk defa sizinle paylaşıyorum.

Yorumlar

masallaranlatiyorum
suçluluk psikolojisi ağırdır çocuk yaşta başka bir şeye yönlendirmemiş ol inşallah. halanın mekanı cennet olsun:( kanser benim de kuzenimi aldı 11yaşındaydı daha anlıyorum seni:(