ben 6. sınıf tıp öğrencisiyim. yani bu yıldan itibaren böyle.buraya yazmaları da pek bilmem. yine de bir şansımı deneyeyim dedim. belki hikayemizi duyar da bir ses verirsin bir yerlerden. hatırlıyo musun seninle 1.sınıfta tanışmıştık. sen beni seviyordun ben de bir başkasını sevdiğimi sanıyordum...bir başkasını elde etmek için de aptalca duygularla seni kullandım. aslında çok iyi bir insandın ben de bunu adımın orhan olduğu kadar iyi biliyordum. ama o an ki duygularım bunların hiçbirine yönelik değildi.sevdiğimi sandığım insanı kıskandırmaktı tek derdim. yazdığımı okurken benim bile kanım donuyor...senin bu saatten sonra bunları okuyup bana olumlu gelmeni de beklemiyorum. sadece bir umut... hocam tekrar sana gelsem ,
yine sen desem,
ikinci defa kabul eder misin beni?
titrer mi ellerim seni görünce bir defa daha,
İtiraf edebilir miyim bu defa ellerimin soğuktan titremediğini...
bunları okumayacağını adım gibi biliyorum. sevmezsin uzun şeyleri okumayı çünkü. bu siteye gireceğini bile düşünmüyorum. bildiğim tek şey şu aslında, sen kars'ta çocuklara, öğrencilerine umut aşılarken , ben de burda her gün yolunu gözleyen bir doktor olmuş olacağım. ne seni beklemekten vazgeçicem ne de bir başkasını seçicem. allah a emanet ol hocam...