okul açılsın istemiyorum çünkü kafama göre birini bulamadım arkadaş olarak. ya herkes bana acayip geliyor ya da acayip olan benim heralde. sorunum arkadaş edinememek değil, doğru düzgün birini bulamamak. üniversiteye gelince beklentim seviyeli arkadaşlıklardı. lisede saf temiz dostluklarınız olurdu ama aynı zamanda lisede öğrenirdik uzak durmanız gereken insanları, kavgaları, laf dalaşlarını. üniversiteye gelince o çocuksuluğu istemiyordum artık, zaten mezun geçen bir senem oldu onda da üniversitedeki ortamı merak ederek geçirdim. sonra hayal kırıklığı yaşadım. çevremdekilerin derdi instagram'a hangi fotoğrafı atsam, nasıl efekt versem olmuş ve bu beni çok sıkıyor. sınıftakilerin bi kısmından bir yaş büyüğüm nerdeyse ama bu bir yaş on yıl demek değil ki bu kadar farkettirsin. neyse demem o ki, okuldan korkuyorum aslında. kendime güvenim yok, yalnız kalmak istemiyorum fakat çok geç artık. böyle devam edecek 3 yıl daha.

al benden de o kadar ama sorun sen de degil o 70 kisi de inan :)
ben de cogundan 2 yas buyugum sinifta her kesimden grup var ama ne birine dahilim ne de hepsine.

8 yorum daha var, göster