alice
size de olur mu bilmiyorum. ama son zamanlarda bu şehir bu insanlar beni öyle yordu öyle bıktırdı ki. değer verdiğim, öz kardeşimden ayırmadığım insanlar hatta bazen ailem bile beni öyle yoruyor ki. İnsanlar pervasızca sonu nereye varır bilmeden konuşuyorlar. nefes alamıyorum artık. sanki kmlerce koşmuşum ciğerlerim patlayacak gibi. İnsanları takmamak lazım doğru ama diğeride gamsızlık oluyor gibi. e ben böyle düşünürken acımasızca kolum kanadım kırılıyor. kafam ciddi anlamda fadimenin düğünü. neyse ben çay-kek yapıyorum beklerim✋

Yorumlar

dakoh
ben de börekleri fırından çıkarıp geliyim mi kısır da var 😀