uykumu alamayınca bütün günüm çok sinirli ve gergin geçiyor. neden uyumayı bu kadar seviyorum? oysa dünyada yapılacak çok iş varken neden ölümün kardeşi olan uykuya bu kadar düşkünüm? ölünce zaten sonsuz uyku var. tabi ya, oda cennete gidersek var dimi. birde öbür türlüsü var ki allah korusun. allah korusun diyorum ama allahın beni koruması için napıyorum? en basitinden günde 5 vakit toplam bir saatimizi alan namazı bile çogu kez kılmıyorum. hatta bazen kendimi kaderle kavga ederken buluyorum. bazen yakınımdakilerde beni kaderle kavga ederken buluyor. yapma bırak kader en iyisini yazar diyorlar. bir müddet kabullenip sonra yine... benim alfabemdeki kelimeler bir araya geliyorlar, defalarca deniyorlar ama 'imkansız ve boşver' kelimelerini bir türlü oluşturamıyorlar sorun burada sanırım...

eğer bunlar alıntı değilse, kendin yazdıysan yaz bi kitap okuyalım

4 yorum daha var, göster