-baba-
buraya yazılanları okuyorum sonra diyorum ki kendi kendime 'ulan iyi ki babam ölmüş galiba' halbu ki baba benim gözümde hep olması gereken şeydi onu hiç tanımadım 8 kardeşin 7. si ve ilk erkek çocuktum ömrümü 6 abla ve 1 annenin namusu için namus diye diye onların evlenmesi falandır filandır çürüttüm allah'a şükür iç anadolunun masum mahallelerinden birinde büyüdüm öyle bela bulaşmadan tüm ablalarım namusuyla evlendi kardeşimin üniversitesi bitti falan peki sonuç ? 28 yaşındayım ilk sevdiğim kızın 3 çocuğu var son sevdiğim kız ise babam yok ipsiz sapsız diye vermedi ailesi 28 yıllık ömrümün 17 yılını çalışarak geçirdim devlet yurtlarında kaldım arkadaşlar babasını anlatırken ben amcamı anlatırdım derdim ki babam olsa ya çok büyük adam olurum ya da sıradan okumamış biri ortası yok derdim bi okuyorum yazdıklarınızı babasına şerefsiz diyen bile var bence babam olmalıydı şerefsiz olacaksa bile gölgesinde dinlenerek büyümek vardı büyük adam olamasam da adam görürdüm

ne gariptir ben de adam sandığım babamın adam olmadığına şahit olmak yerine onunla hiç tanışmamış olmayı isterdim.. herkesin farklı bir derdi var kardeş, hepsi dert sahibine göre en ağır dert..

9 yorum daha var, göster