2 yıllık bir ilişki yaşadım hayatımda ki ilk insandı. sonra ailevi problemler yüzünden (onun ailesi ilişkimizi istemiyordu) bir ayrıldık bir barıştık. sürekli kavga kıyamet. çook uzun bir sürü şeyler... sonra en son bana olmuyor işte. belki ileride ben meslegimi elime alınca olur arkadaş kalmak istiyorum dedi ben kabul etmedim madem olmayacak tamamen bitsin arkadaş olmaz dedim. yazma bir daha mesaj atma dedim. sonra ara ara yazdı ben yazma dedim o yazdı. sonra en son konuştuk. en son ayrılık 2-3 hafta sürdü... benden sonra birisiyle denemiş beni unutmak istemiş ama olmamış bir hafta sürmüş. sonra ayrılmış. beni çok seviyormuş. ailesi sorun yapsada olduğu kadarıyla devam etsin istiyormuş. bende çok özlemiştim kabul ettim. bir haftadır konuşuyoruz ama şimdi hayatımda o olsun istesemde içim kabul etmiyor. bir haftada olsa yapamamışda olsa başkasıyla çıkmış olmasını ve daha bir sürü şeyi.. güvenemiyorum ya bir daha ayrılırsak diyorum. korkuyorum ne yapmam gerektigini bilmiyorum... fikirlerinize ihtiyacım var.

milena aklım senin söylediklerini söyliyor. kalbim anonimbayanın söylediklerini aklımla kalbim savaşıyor. ve sherlock bu söylediklerini ona açık açık söyledim. ailenden nefret ediyorum dedim. olmaz bu iş ben onlara anne baba demek yüzlerini bile görmek istemiyorum dedim. şimdi böyle düşünmekte haklısın ama onlar kafama seni takmadan önce iyi bir iş sahibi olmamı istiyorlar dedi. sonra onlat seni çok sevecek sen onları. herşey düzelecek sadece beklemeni istiyorum dedi. konuşabildigimiz kadarda konuşuruz dedi. ama işte o kadar sorun yaşadık ki güvenemiyorum inanamıyorum. bana da bitirmek mantıklı geliyor ama yapamıyorum pişman olurmuyum yoksa gerçekten unutup başkasıyla mutlu olurmuyum bilmiyorum... ama artık karar vermek istiyorum offf off

15 yorum daha var, göster