bir şey demiyorum artık.ne diyeyim;bu işler böyledir zaten.sen tırnaklarını yersin,ciğerlerin sökülür,ayazda ayakların ağrıyana yürürsün bazı şeyler için,boğazın ağrır haykırmaktan.neredesiniz diye sorarsın tüm uyuyanlara:ses yok,soluk yok.sonra biri çıkar,bildiğini sanır,gördüğünü sanır,hadsizce üzerine yürür.o an sormak lazım:bu zamana kadar neredeydin diye?

@odin aslında ben ölüme değil de işkenceler sonrası acınıp hayatta bırakılmaya razıydım, ama önünde sonunda öleceğim ha kırk sene önce ha sonra, pek fark etmez benim için. iki türlü de ölüme hazır olmayacağımı biliyorum :d

303 yorum daha var, göster