mariapuder
bir anonimden sonra ben de yazmak istedim ki herkes görsün anlasın asker polis çocuğu olmak nasıl bir şeydir diye
ben epey küçüktüm babam göreve giderdi günlerdir gelmezdi nasıl özlerdim babamı eve geldiğinde saç sakal karışmış olurdu tanıyamaz korkardım onunla dışarıya çıkmak istemezdim sonra kesince sakalı işte benim babam derdim görevdeyken verilen ton balık barbunya konservelerini yemez bana getirirdi nasıl da severdim sonra büyüdük işte her şeyin farkına vardık o dağa taşa neden çıkılıyor çatışma nedir öğrendik artık babamızdan masal gibi dinledik dağ taş anılarını sonra övündük yere göğe sığdıramadık babamızı e tabi kızlar için babanın yeri de ayrıdır ama hep içimizi bir endişe kemirir her gece ağlar yalvarırsın allaha babamı görmeyi nasip et diye. 4 yılda bir tayin çıkar hop doğu hop batı belli bir düzen yoktur çok insan tanırsın ama esasen hiç tanımazsın.babam 28 yılını verdi bu işe ve hep der bizler en fazla 60 yıl yaşarız mesleğin yükü fazla gelir çünkü omuzlarına sonra oturur kara kara düşünürüm doyabildim mı babama diye ama bu dünyaya bir daha gelsem yine bu işi yaparım der o zaman bir kez daha gurur duyarım babamla yaşadığımız zorlukları babamın bize anlattığı anıları anlatsam roman olur herhalde ama en kötüsü ne biliyor musunuz vatandaş bunları bilmiyor şehit gazı haberlerini artık normal bulur oldu sizlerden ricam biraz daha duyarlı olalım

Yorumlar

mariapuder

olimbera ne güzel emekli olmuş ben hala yaşıyorum bu durumu :(