kimseye söyleyemediklerimi yazmak istedim.ben 22 yaşındayım,çok serseri bir hayat geçirdim ve o hayattan öğrendiğim bir şey varsa erkeğin ağlamasının güçsüzlük göstergesi olması(bana göre)erkek her zaman dik durmalı.geçenlerde anne ve babamdan daha çok sevdiğim bir insanı dedemi kaybettim.yoğun bakımda 1 hafta yanında kaldım ve her geçen gün daha da çöküşüne şahit oldum.doktor bu cumayı çıkarmaz dediğinde dünyam yıkıldı.ve o çıkarmaz dediği cuma gününe kadar dayandı o güçlü insan ama cuma sabahı yanımda ağzından kanlar gelerek..... o an onu orada yatak örtüsüne sarılıp morga indirirken yaşadıklarım,o insanların bana bakışları hiç bir zaman unutamayacağım.o gün ben yine ağlamadım.bu davranış evdeki herkese göre duygusuzluktu.bana göre ise o güçlü insanı uğurlayan güçlü bir torunun duruşuydu.allah yakınlarını kaybedenlere ve şehit ailelerine sabır versin!!!

başın sağolsun bu arada allah sevenlerine sabır versin.

6 yorum daha var, göster