anonim
kimseye söyleyemediklerimi yazmak istedim.ben 22 yaşındayım,çok serseri bir hayat geçirdim ve o hayattan öğrendiğim bir şey varsa erkeğin ağlamasının güçsüzlük göstergesi olması(bana göre)erkek her zaman dik durmalı.geçenlerde anne ve babamdan daha çok sevdiğim bir insanı dedemi kaybettim.yoğun bakımda 1 hafta yanında kaldım ve her geçen gün daha da çöküşüne şahit oldum.doktor bu cumayı çıkarmaz dediğinde dünyam yıkıldı.ve o çıkarmaz dediği cuma gününe kadar dayandı o güçlü insan ama cuma sabahı yanımda ağzından kanlar gelerek..... o an onu orada yatak örtüsüne sarılıp morga indirirken yaşadıklarım,o insanların bana bakışları hiç bir zaman unutamayacağım.o gün ben yine ağlamadım.bu davranış evdeki herkese göre duygusuzluktu.bana göre ise o güçlü insanı uğurlayan güçlü bir torunun duruşuydu.allah yakınlarını kaybedenlere ve şehit ailelerine sabır versin!!!

Yorumlar

Gerekovic
amin ve basin sağolsun. bence aglamayisin duygusuzluk degil, güçlülük göstergesi. insanlarin arasinda aglamaktansa sonrasin tek basina aglamayi tercoh edebilirsin. baskalarinin gözleri senin üstünde olmadan..