sanıyorum ki birçok aşığın veya sevgilinin sorunu ( gördüğüm kadarıyla ) şu 'sense of belonging' olayını fazla abartıyor oluşları. yani beraber mutlu olmak için sevgili oluyorsunuz değil mi? ( doğal olarak, evet) ne bu kıskançlıklar, baskılar, oraya gitme, bununla dolaşmalar. farklı yerlerdeyken biri diğeri mutsuz ediyorsa, zevk aldığınız şeylerden vazgeçmenizi istiyorsa zaten bırakın gitsin. aşık oluyorsunuz, güzel vakit geçirip bir şeyleri paylaşıyorsunuz, belki de sevişiyorsunuz ama dizilerden görüp 'i'm yours and you're mine' olayına kendinizi kaptırmayın. hem ne demiş şair de 'elini, kolunu bile çok sahiplenmeyeceksin'. daha erken yaşlarda evlenecekmiş gibi hareket ediyorsunuz, ay geçiyor yıl geçiyor, ayrılıyorsunuz. sonra birbiriniz yüzünden yapmadığınız şeyler için pişman oluyorsunuz. kadınlar adamlar yapmayın etmeyin. birbirinizin hayatına zindana çevirmeyin. sevin, sevilen. gerisi faso fiso. selamlar!

damn ttnet. gitcem kapılarına dayanacam şimdi. ( bak ağzımı bozdurdular bana )
haha. ( oyuna geldik göğebakanpalyaçocuğum, kaç kaç.)
tabuttarovasata seni hep bir bacanak olarak hatırlayacağım. :d
bal porsuğu daha sevilesi ama ejder de ejder hani, adı var.
teşekkür ederim ahali! ben de sizleri sevmeye başladım. henüz sevmedim. beklemede. :d

30 yorum daha var, göster