doğu kökenli bir insan olmama rağmen çocukluğumdan beri en büyük hayalimdi asker olmak. birçok akrabam askerdi ve ben de hayatımı askerliğe adamaya hazırdım. askeri lise sınavını da kazanmıştım lakin saçma bir doğum lekesini bahane ederek mülakatlardan elenmiştim. hayatımda hiçbir zaman başarısız olduğumda ağlamamıştım. nasıl bir hayal kırıklığı yaşadığımı anlatmam mümkün değil sizlere. İnat etmiştim üniversitede harp okulu'na gidecektim. aynı gerekçe yüzünden oradan da eleneceğimi düşündüğümden vazgeçtim, mühendisliği seçtim. her zaman içimde ukte kaldı ve her fırsatta da dile getirmişimdir. bu yüzden midir bilmem kardeşim de bu yolu seçti. allah ona nasip etti ve şuan kuleli askeri lisesi'nde 4. senesi. vatanını korumak için elinden geleni ardına koymayacağına inancımız tam. hatta arkadaşları ona şimdiden "general" diye hitap ediyor. tabi ben de... şimdi düşünüyorum da bu yolda gençliğini harcamaya hazır bir aile olarak bunları niye yapıyoruz ki? kim için? çünkü ben kimsenin üzüldüğüne, bu kahrolası olayların tekrarlanmaması için ne gerekiyorsa yapacağına inanmıyorum. tepedekiler kendi arasında birbirini suçlar, millet de aynı şekilde. kimse ortak bir şekilde elini taşın altına koymaz, bu millet asla adam olmaz. İmkanım olursa da bedelli askerlik yaparım büyük ihtimalle. kusura bakmayın ama siz ahkam kesin diye verilmiyor bu canlar. hadi selametle...

benim gibi düşünen birisi daha mantıklı düşünen kişileri görmek mutluluk veric,i bedelli konusunda da sana katılıyorum zirvedekiler keyif sürüp bir çözüm bulamadıkça o canlar yitip giderken kaç evin ocağına daha ateşler düşecek ?

7 yorum daha var, göster