zaman zaman bazı güzel şeylere nazar değecek diye çok korkuyorum. ya yine eskisi gibi olursa, şimdi mutluyum fakat bozulursa mutluluğum, hele o mutluluğumun menşei hayatımdan çıkıp giderse, bi daha yakalayamazsam aynı heyecanı sevinci diye kendimi yiyip yiyip bitiriyorum. ulan sonra "bu kız niye çökmüş, hayattan bezmiş gibi" aklıma geliyo işte napıyım, kötü bi şey olursa diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum 😣 bu arada foreveralone, battlefield-miss u şarkıya bittim güzelmiş 👊✌😉

benim durumum da senin gibi. facemi dondurdum, ona mesaj atmamak icin kendimi zor tutuyorum. ben onun canini neyin sıktığını deli gibi merak ederken, çözüm aramak isterken, o bana sus dedi, rahat birak dedi. dokundu bana. inat edip bekliyorum onun mesaj atmasini, anlamasini bana ne yaptigini. onu kaybetmeyecegimi biliyorum. çünkü adim gibi biliyorum seviyor. bekliyorum sadece. belki ben cocukluk yapiyorumdur diye. beni kaybedebilecegini de anlasin istiyorum. ona mesaj atmadim, canimi yakti, benim yapabilecegim tek sey gidip teyze bana raki koysana canim istedi demek oldu.. inan bana ne yapacagimi ben de bilmiyorum. senin gibiyim. korkuyorum onu kaybetmekten. ama ona guvenim de tam. kendi canimi sıktığımın farkinda olarak bekliyorum. sen de seni onun kaybedebileceğini anlatman gerekebilir. nasil yapacagini bilmiyorum ama..

19 yorum daha var, göster