arkadaşlar sizden bi konuda samimi görüşlerinizi öğrenmek istiyorum.. kız arkadaşım vardı 1 sene civarı arkadaşlık ettik iyi günümüzdede kötü günümüzdede hep birbirimizin yanındaydık hep birlikteydik.. okul bitti bi süre sonra herşey yolundayken tartışma falan hiç bişi yokken aradı ağlayarak dedi çok düşündüm ilerisi için olmayacak gibi hissediyorum falan tabi o an dondum kaldım annesini istedim annesi sizin kararınıza saygı duyarım ben karışmam dedi sonunda ayrıldık.. ve tabi bu durum psikolojimi bozdu psikolojik tedavi gördüm ilaç kullandım hatta o zaman buraya girip içimi dökmüştüm uzun uzun yazmıştım aradan 5-6 ay geçti bu süre zarfında tek bir kere ne konuştuk ne bir tek birbirimize mesaj attık o kadar zaman sonra gece 12:34 de telefon çaldı bir baktım numaraya o açtım üzgün olduğunu hata ettiğini falan diyo o konuşurken benim aklımda olan tek şey o zaman beni sebepsiz yere o kadar yaşanmışlıklara rağmen aramızda yüzük takmamıza rağmen bırakıp gitmesiydi... durumu bilen 3-4 arkadaşa anlattım kesinlikle konuşma dedi hepsi o günlerini unutma dediler... bana soracak olursanız beynim kesinlikle hayır diyor kalbim her insan hata yapar diyor.. siz empati kurunca nasıl bir yol izlerdiniz ne yapmak en mantıklı sizce

bence en başından 6 ay o kadar düşmen hataydı yani tamam cidden sevmişsin saşkın insana neler yapabileceğini bilirim ama güçlü olman gerekirdi ve yoluna devam etmen gerekir . ve dönüp dönmüyceğin kendi kararın kızı veya seni tanımadığım için kesin bir şey söyleyemem ama seviyosan cidden bir şans daha verebilirsin ama ağırdan sat seni kazanmak için çabalaması gerektiğini görsün ve asla kendini kaptırma

12 yorum daha var, göster