hayat neden acımasız? her yer korku ve keder ile süslenmiş. neden her şey “ez ya da ezil” savına göre düzenlenmiş. yoksa insanın böyle bir algıya sahip olması onun sömürücü anlayışından mı ileri gelir? İnsan hep ezdiği için mi, hep sömürdüğü için mi sömürüldüğünü düşünür?

hayatin tadini cikartmak sadece mutlu olmak mi veya yarina nefes alabilicegini bilip rahatca başını yastiga koymak mi? :)

10 yorum daha var, göster