İnsanın en büyük savaşı kendi kendiyle olan mücadelesiyse eğer;onun için yaşam/yaşamak hayli zordur.sürekli verilen bu mücadelenin sonucunda kendini bir suçlu,bir pislik,bir hilkat garibesi,bir günahkar ve tiksinçlik olarak görür.bununla eş zamanlı olarak,aynı zamanda pişmanlığın ya da tövbenin verdiği iç huzuru,haklılığı,cahilliği,arınmışlığı,düşüncesizliği,akıllanmışlığı,kendini kötülüğün içinden çekip çıkarmışlığı-sıyırmışlığı ve bu gücü kendinde bulabilmiş ve başarmış olmayı da görür.İkilemler,bulantılar,kusma hali...haykırma en son olmalı.yeniden doğuş belki başka bahara!

sen dogsan? hos geldin tabbutta..