anonim
özür dilerim sana inandığım için. hem senden, hem kendimden. yanımda olmanı ne kadar isterdim bir bilsen ! sadece sarılmak ve sesini duymak... başka bir şey istemezdim inan. bana o kötü sesinle masal anlatsan veya şarkı söylesen mesela uyuyamadigim gecelerde. korkup bir gece yarisi çığlıklarla uyanıp ağlamaya başladığımda " tamam birtanem, geçti bak ben burdayim." desen mesela. ya da bu yasadiklarimizin kâbus olduğunu söyleyip karşıma çıksan... hepsi hayal işte ! ben de hayalimde yarattığım adama aşık oldum.

Yorumlar

anonim
hayatta hiç pişman olmadım yani onun hayatıma girmesinden baska. bilemiyorum onumarkamsobee