anonim
merhabalar. bunu okuduğunuz için teşekkür ediyorum önce. ama bir sorunum var. fikirlerinizi almadan geçemeyeceğim. kendi kendime çok hayal kuruyorum. özellikle geceleri. olmasını istediğim şeyler bunlar. hatta abartarak aynı tiyatro gibi kendi kendime canlandırıyorum. sizler de abartıyor musunuz böyle ? yoksa benimki ciddi bir şey olabilir mi ruhsal sağlık açısından? icime kapanık biri degilim. ama çok üzüldüm hatta yıkıldım ama rollerimde tam tersini yapiyorum. nolur yardım edin. delirdigimi düşünüyorum bazen.

Yorumlar

anonim
anladım canım çok sağol. ama.bu çok acı aslında. ben de mutlu oluyorum canlandırırken ama sonra gerçekleri hatirladigimda üzülüyorum