arkadaşlar siz üniversitede okuyan insanlarsınız. bu ne demek? 12 yıl boyunca türkçe dersi aldınız. bu derslerden sınav oldunuz. öss gibi bir sınavı kazandınız. hala cümle kuramayanlar görüyorum. o kadar önemli değil. aslında hoş görmek benim için zor değil. ama fikirleriniz beni bunları yazmaya itti. başına "benim fikrim bu, kendi kanaatimce, ben öyle düşünüyorum" filan yazınca ağzına gelen her şeyi söyleyebileceğini sanan adamlar var burada. pardon, "adam" demişim. kadın da olabilir. şöyle giyinen erkekler gaydir. böyle giyinen kızlar yolludur. oldu. sen nesin? kafası çürümüş insanlar görüyorum. cehalet görüyorum. genelleme görüyorum. cümle kuramayan birinin karşınıza çıkıp ne giymeniz, nasıl davranmanız, nasıl düşünmeniz gerektiğiyle ilgili yıkıcı eleştirilerde bulunması sizi çileden çıkartmıyorsa kendinize "ben bir insanım" bile demeyin. siz ot olmuşsunuz. o kadar sinirlendim ki konudan konuya atlıyorum. her gün tramvayda, r11de karşılaştığım insanlar bu kadar beyinsiz mi diye düşünmeden edemiyorum. ben okumanın bu kadar pahalı olduğu bir ülkede açıkçası daha zeki insanlar görmeyi umuyordum. ama birçoğunuz boşsunuz hakikaten. burası hemen her şeyin konuşulduğu bir yer. kimisi gördüğü kızı/erkeği yazıyor. kimisi annesiyle ya da babasıyla tartıştığını yazıyor. kimisi bir sağlık sorununu anlatıyor. bunlar güzel şeyler. kimisi de gelip bütün havasını alıp götürüyor. tayt giyen kızlar, bıyıklı kızlar, kısa boylu erkekler, şişmanlar, zayıflar, fakir giyinenler, kapalılar(o ne demekse?) biraz dönüp de aynaya bakın arkadaşlar. mecazen söylüyorum. kaşınıza gözünüze değil, ruhunuza bakın. çürümüşsünüz.

katılmamak elde değil. ben olayı sadece bu platformda değil, kampüs içerisinde de hissediyorum. bir kez bir çalışana kolay gelsin, iyi akşamlar diyeni görmedim. ben geçiş öğrencisiyim, geçiş yaptığım yerde çalışanlara bir gün merhaba demesem ne oldu? ne neyin var? diye yanıma gelirler. burada çoğu kişi soğuk. tramvayda başlıyor o bakışlar. sadece bakış. r11 ve okulda sürekli devam eden bir durum. gerçekten sorguluyorum bu insanlarla ben aynı okulumu kazandım diye. otobüste, tramvayda, r11 de ama ayağıma basıyor ama bi pardon bile demek yok. ben ne kadar yoğun olsada r11 hep özür diliyorum, oysaki dilemesemde olur, sonuçta r11 yoğunluğunu hepimiz biliyoruz. neyse çok uzattım. arkadaşlar boş olmayın, nazik olun.

8 yorum daha var, göster