visnelikek
yeni bir hayata başlayayım diyorum. birileriyle tanışayım falan.. neyse bakışıyorum ama olmuyor. gelip konuşsun istemiyorum. korkuyorum kalbimin tekrar kırılmasından. kimseyi yara bandı yapmak istemiyorum kalbimde hala öldüremediğim biri varken. sanki kimseyi bir daha sevemeyecek ve kalbim bir daha öyle atmayacak gibi. sanki artık gerçekten, dürüstçe seven biri yokmuş gibi.. herkes zoru görünce kacacakmis gibi.. gülüyorum, mutluyum çoğu zaman; ama bu korkularla yaşamak ağır geliyor.

Yorumlar

visnelikek
olsun da artık adam gibi biri olsun.