bir kaç gün önce tramvayda bir bayan arkadaş dikkatimi çekti. nasıl dikkatimi çekti derseniz güzel olduğundan beğendiğimden dolayı değil. tamam iyiydi hoştu ama en önemlisi elinde resat nuri güntekinin çalıkuşu kitabı vardı. öncelikle bir şaşırdım nasıl olur hala çalıkuşu okunuyor mu dedim kendi kendime daha sonra ya eğitim yada fen edebiyat fakültesi öğrencisidir ders için okuyodur diye düşündüm. aynı r11 e bindik. arkadas benim bir önümde olduğu için baktım eğitimde inmedi kesin fen edebiyattır dedim. neyse fen edebiyata geldik orda da inmedi :) mühendisliğe geldik beraber indik :)) nasıl yaa hala çalıkuşu okuyabilen arkadaşlar varmış demekki dedim. burdan o arkadaşa saygılarımı iletiyorum. dipnot: bende kitap okumayı severim ama çalıkuşu okumadım.

nasil okumadin gibisinden bir soru soramam. ama okumani tavsiye ederim. özellikle eski türkçe'deki kelimeler konusunda yardimi cok oluyor. bana sbs zamaninda tavsiye etmislerdi. ben çalıkuşu sayesinde kitap okuma alışkanlığımı başlattım. bana kitap okumanin güzel bir sey oldugunu hissettiren o kitaptir. o kitaptan sonra teyzemin bana alip getirdigi,evde okunmayi bekleyen kitapalrin hepsini okumustum.

a bu arada ben o kitabi 6 kere okudum. yine olsa yine okurum. yine olsa diyorum çünkü kitabi lise 3te resim sinifinda unutmusum siranin altinda ve bir daha haber alamadim..