saat 03.26 artık bu ülkede yeni biriyle tanışmaya üşeniyorum. o kadar bıktım ki şu yapmacık karakterlerden, gerçekten halim kalmadı. yanına gidip selam versen "tavlamak isteyen" sosyal platformlardan eklersen "hoşlanan" fotoğrafını beğenirsen "iş atan" oluyorsun. kurduğun cümlelere dikkat etmek zorundasın. kimsenin kalbi kırılmasın diye değil. "sapık" "serseri" (ve aklınıza gelebilecek diğer damgalar) gibi yakıştırmalar almadan diyalog kurabilmek için onlarca hesap yapıyorsun. herkes saygıyı egoyla karıştırıp birbirinde arıyor. "önce sen, ilk mesajı o atsın, ilk o arasın" herkes önce egosunu doyurmak istiyor. kimse kimseye gerçekten ne istediğini, nasıl hissettiğini ya da neye ihtiyacı olduğunu söylemiyor. gerçekten bir köpek bile herhangi bir ihtiyacı olduğunda bir şekilde onu ifade edebilirken bir İnsan sevmek veya sevilmek istediğini aylarca söyleyemiyor..