çok vahim bir durum var. kızlarda biraz daha sık rastladığımız bir durum bu ama erkeklerde de görülebiliyor. bizi kim üzüyorsa, kim canımızı sıkıyorsa biz onu seviyoruz. tüm kalbiyle seven, sadece hoşlanmakla kalmayıp gelecek hayalleri kuran, saf duygular besleyen, temiz insanlara ise şans vermiyoruz. onlar da gururlu insanlar oldukları için üstelemiyor fazla. İyi de yapıyorlar. nedir bu içimizdeki eziklik, ben anlayamadım. küçükken bir şeyleri yanlış yaşatmışlar bize. aşkı dizilerden öğrenmemeliydik. anne-babamızdan öğrenmeliydik.

bence değişmez bu gidişata bakılırsa. anca burnumuz sürtecek de akıllanıcaz ama iş işten geçmiş olacak. kesinlikle kaçan kovalanır :) ama kaçan daha çok şey kaybediyor, karşısındakine de kaybettiriyor. hep acı çekmemiz filan bu yüzden. birilerinin ahını alıyoruz. ne mutlu olabiliyoruz ne de mutlu edebiliyoruz. diyorum ya, bir sorun var bizde.

5 yorum daha var, göster