bu sabah arkadaşlarla ellerimizde bavullarımız okula gittik okulun hizmetlisi olan bi abla yerleri süpürüyodu 5 6 kişi olmamıza rağmen kimse ablaya selam vermedi en arkada ben vardım kolay gelsin ablacım dedim abla da teşekkür ederim güzel kızım dedi gülümsedim gidiyodum arkamdan bütün işlerin rast gitsin diye başladı dua etmeye o kadar çok mutlu oldum ki diyeceğim o ki arkadaşlar onlar işlerini yapıyo onlarda bizler gibi bi insan bi kolay gelsini onlardan eksik etmeyelim çoğu kez dikkat ediyorum bazı kişiler suratlarına bile bakmıyolar

sanki onlar insan değilde robottan yapılmış bi köle gibi görüyolar. bizim duygularımız varsa onlarında var. bi gün bizde çalışıcaz aynı şeyler bizim başımızada gelebilir. bişeyi yaparken hep yakınlarım gelir aklıma. bi insan çalışıyorsa o insanla gurur duycaksın sonuna kadar arkasında durcaksın ben bunu öğrendim

3 yorum daha var, göster