numnum
geçmişte yaptığınız hataları üzerinden 1 sene geçmiş olmasına rağmen yüzüne vuran bir sevgili. askerde olduğu için sürekli sineye çeken her lafına boyun eğen ben. ne kadar kötü itemlerde bulunsada seviyor olduğunu bildiğim için özür dileyen yine ben. her kavga da köpek gibi peşinden koşan uzun uzun mesajlar atan ben. yalan söylememek için elimden her geleni yapan da ben. ama artık dayanamıyorum. 2 yıllık bir ilişkinizin belkide 4 5 ayı güzel geçmiştir. bunlara bile bel bağlayıp belki herşey düzelir diye vazgeçemiyorum. asker de oluduğu için zamanında yaptığım hataları affettiği için ileriye dair planlar kurduğumuz için vazgeçemiyorum belkide. ama çok yoruldum bedenim de ruhum da kaldırmıyor bunu. neden durup dururken salak saçma insanları ekler bir insan? neden yani. kafam da filler tepiniyor yemin ederim kesip atasım var şu kafamı gövdemden

Yorumlar

anonim
kusura bakma yargılamak yada yorum yapmak bana düşmez belki ama eğer "yoruldum" diyebiliyosan bence kendi sevgini bidaha gözden geçirmen gerekir. inan aynılarını bende yaşadım ama gerçekten aşık olan bi insan asla yorulmaz bana göre. çektiğim onca acıya rağmen ben bikere bile yoruldum diyemedim. benim dilim varmadı söylemeye çünkü insan sevdiğinden yorulmaz bence.