İcim acayip derecede sıkılıyor.3 senelik bi ilişkim var ve bugün ayrılma noktasindayiz.bir yandan kalbim ayrılmak istemezken mantığım ileride daha cok üzülürsünüz diyor.çünkü önümüzde daha uzun seneler var evlenmek için ve aramızda 12 saatlik zaman dilimi olan yollar.ve sevdiğim cok kıskanç ve biraz takıntılı biyere gitmeme bisi yapmama cok karışır her adımımda diken üstünde oluyorum bi yandanda çok seviyorum.ama ilerde daha buyuk hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum korkuyorum kendi adıma ve daha cok onun adına uzulmesini istemiyorum ilerde daha cok.kısaca seviyorum ama bu mesafelerle ve devamlı kavga edilen kıskançlık gibi meselelerle zaman nasıl geçer bilemiyorum. kalbimmi mantığım mi?

ben olsam mantıktan yana kullanırdım tercihimi. kıskançlık bir raddeyi kadar olur ama zehir olmuşsa ilişki temelden sarsılmıştır. boşanmanın temel sebebidir bu ortak hayatın bitmesi. sizde de ortak hayat bitme noktasına doğru yaklaşmış. ama bunu bir oturup konuşmalısınız. aranızdaki güven bağına bir bakın derim. İleride daha fazla üzmek istemiyorsanız birbirinizi koyun takkeyi önünüze ikinizde. bir düşünün. doğruları yanlışları. çözüm var mı yok mu? bir düşünün. İkiniz beraber bir karara varın.

8 yorum daha var, göster