anonim
arkadaşlar sizlere başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.. arkadaş ortamında bir arkadaş görmüş beni beğenmiş sağolsun bizim sınıftan bir kıza beni tarif etmiş adımı öğrenip numaramı almış. neyse bir akşam üstü telefon çaldı açtım xxxx böyle böyle anlattı işte görüşmek istediğini söyledi bir an düşündüm hayır desem kızda ukte kalcak görüşelim ama arkadaş olmazsak ısınamazsam üzülmek yok dedim tamam dedi neyse garın orda oturuyormuş atladım tramvaya gittim oturduk tahminen 3-4 saat konuştuk kendimizden gecmişimizden ama bende tık yok hani ilk gördüğüm andan son ana kadar hiç bir ısınma olmadı kızın konuşurken gözleri parlıyo çok mutlu nasıl söyleyecem bilemez oldum konuşalım desem biliyorum ilerde daha çok üzülcek en son dedim böyle böyle ilk konuştuğumuzda da söylemiştim üzülmek yok diye geldim tanımış oldun beni falan kız bir başlamıştı ki ağlamaya ne yalan söyleyim çok üzülmüştüm o an kendimi suçlu hissetmiştim sonra ağlayarak kalktı tam kapıdan çıkarken bir bakışı vardı hayla gözümün önünde.. bu da böyle bir anım bazen aklıma gelince üzülüyorum çünkü arkadaşlarıyla konuşurken bazen laf açılınca gözleri doluyormuş nerden biliyorsun derseniz ilk o akşamı arkadaşı mesaj atmıştı beğendin mi yaptığını neyini beğenmedin gül gibi kız seni sevmiş falan diye beni suçlamıştı bende durumu anlatmıştım ama nafile tabiki ben suçluyum onların gözünde sonrada bir iki yoklama çekmişti arkadaşı o zaman söylemişti..

Yorumlar

anonim
sanırım sorunun cevabı saflık