bugün derste iletişim ile alakalı bir konu işliyorduk. açık konuşmak gerekirse dersi dinlemiyordum ama hocanın ağzından çıkan bir cümle bütün dikkatimi çekti. cümle şöyleydi "son zamanlarda kızlar maço erkeklerden hoşlanıyorlar". hiç anlayamam maço erkek seven kızları. biri size evcil hayvan muamelesi gösterip öyle yapma böyle yapma dediğinde değer verdiğini falan mı zannediyorsunuz? şahsen ben karışmam sevgilim olsa. benim hoşuma gitmeyeceği için kendi düşünüp yapmaması varken neden zorla dayatarak yaptırayım ki? ne anlamı kaldı o zaman bir hayatı birlikte paylaşmanın. özgürlüğün kısıtlanması ve bazı arkadaşlarımızın bundan hoşlanması çok garip gerçekten. aynı muameleyi annesi yapsa kıyameti koparacak hanımefendi sonra gelmiş maço erkek severim diyor. bence değer vermek öyle evcil hayvan muamelesi yaparak olmuyor. birbirini tamamlayarak, konuşmadan anlaşarak, gözlerinde kaybolarak, iyi kötü gününde yanında olarak, öptüğünde dudaklarından çıkan duyguyu kalbinde hissettirerek, sarılınca göğüs kafesinden içeri sokup kalbine saklayacakmış gibi sıkarak gösterilir. ve söyleyemediğim onlarca, yüzlerce, binlerce şey... sanırım bu yüzden yalnızım, yalnızız. karışmayınca değer vermiyosun, sevmiyorsun dediğiniz için. aslında ben ve benim gibi düşünen kardeşlerim emin olun güvendiğinden karışmaz ve en büyük değerlerden biridir bir insana gözün kapalı güvenmek. neyse gideyim de biraz mark eliyahu dinleyeyim. bana sorarsanız en güzel şarkısı coming back, ama journey'de güzel. neyse iki şarkı tavsiye edeyim bu akşam. kalın sağlıcakla...

o karakter meselesi kardeş insandan insana değişir bu durum görüyoruz aşırı açık bi şekilde sevgilisini yanında gezdiren tipleri herşeyin bi sınırı olmalı asirisi mezhebi geniş insanlar onlar ifadesini kullandiriyor bize.

12 yorum daha var, göster