tam bir beceriksizlik abidesiyim. bir insan 3. kez girdiği direksiyon sınavını nasıl geçemez ya! bu dikkat eksikliği denen iğrenç şey beni mahvetti. sınavı geçemediğim için ağlamadım. ailemin verdiği o kadar paranın boşuna gitmesine ağladım. dikkat eksikliği olan beceriksiz bir kızları var ve o bunun karşılığını veremiyor. hep kaybediyor. sadece bu konuda değil. her şeyde. ne zaman hayata ve kadere karşı kazanacağım ben?
"belki en güçlü hissettiğin yaş
ama kazanmayı umduğun savaş
çoktan bitmiş ve herkes kaybetmiş."
sınavdan sonra ağlarken beynimin devamlı tekrarladığı bu şarkı sözleri durumumu gayet net bir şekilde anlatıyor.

biliyor musun benim kadar sinirlerine hakim olan biri yoktur herhalde. evet sinirim bozuluyor ama bunu dışarı asla yansıt(a)mıyorum. hep içime atıyorum. bazende sinirimi ağlayarak yansıtıyorum. onada ağlamak denemez. çünkü ağlamaktan nefret ettiğim için o duygumu yıllar önce bastırdım. İstesem bile ağlayamıyorum. çoğu duygumu bastırdım. çünkü beni yanlış yönlendiriyorlardı. bu yüzden hep mantığımla hareket etmeye çalışırım. ama o da işte bir yere kadar oluyor. duygu, mantığı eziyor bir sure sonra. her ne kadar kendine hakim olsan da.

14 yorum daha var, göster