benim için imkansızdın.ama hep aklımdaydın.aylar sonra çaldın kalpimin kapısını.o kalp öyle bir hazırdıkı seni sevmeye , hayır bile diyemedi sana hiçbir zaman.herkes tanıyodu seni , evet herkes tanıyodu ama inan en iyi ben tanıyorum seni .ne kadar duygusuz , gurursuz biri oldugunu en iyi ben biliyorum. madem ileride olmayacağını düşünüyodun neden geldin kapıma , neden dalga geçer gibi gittin.sen gittin nefes alamadım ben , yaşayamadım anlıyormusun yaşayamadım.her gece yastıgımın o ıslak kılıfını degistirmekten öyle çok yoruldum ki.aylar sonra gururumu ayaklar altına alıp konuşmak istedigimde ise o gururun üstüne basıp bi kere daha geçtin.senden nefret edemiyorum , yapamıyorum.insan acı çekmekten mutlu olurmu ? ben oluyorum , çünkü benim acım sensin. niye böyle oldugu hakkinda en ugak bir bilgim olsa şu sebepten dolayıdır diyecegim ama o bile yok. ben aylardır sebep aramaktan yoruldum . sadece sunu istiyorum , insallah bi gün aklına gelirim ve sana olan duygularimin hepsini sende yasarsın ama yanında olmaz.

sorun sende değil. malesef ki ülkemizin genç kızları mazoşist. kendini sayanı,seveni ve mutlu edene şans vermez ve vermediği gibi kendi sevdiğinin peşinden gider acı çekeceğini bile bile. o yüzden yalnız değilsin. kimse kimseyi sevmek zorunda değil tabi ama duygusuz,gurursuz dediğin adam için yastık kılıfı islatacak kadar ağlamayı da bırak bence.

2 yorum daha var, göster