İçimde depremler var. yarılıp giden yürek.. en çok bilinmezliğim size emanet. en çok sevilmezliğim ve sevmezliğim. kalkıp kim donuverecek bu havada ellerimden başka. tıpkı o gece olduğu gibi, karlı bir kış masalı. parmaklarım donduğunda yine yalnız parmak uçlarım yaşatacak o karlı geceyi.. birbirine küs uçlarım var, parmak uçlarımda..

hayat çok boktan ve her boka polyanna tarafından bakmayı beceremiyorum. biz hiç değil miyiz? ölmek için yaşamak ne kadar doğru ve bunu bu iyimserlikle kabul ettirmek kendine..

10 yorum daha var, göster