İçimde depremler var. yarılıp giden yürek.. en çok bilinmezliğim size emanet. en çok sevilmezliğim ve sevmezliğim. kalkıp kim donuverecek bu havada ellerimden başka. tıpkı o gece olduğu gibi, karlı bir kış masalı. parmaklarım donduğunda yine yalnız parmak uçlarım yaşatacak o karlı geceyi.. birbirine küs uçlarım var, parmak uçlarımda..

şu ünlü yaşam mücadelesi kanıtlanmış olmaktan çok ileri sürülmüş bir ssavdır. "neden yaşanmasın boktan olabilir. lakin güzel günler gelecek" bana çok uzak geliyor aslında. tabi sen yaşadın belki ama ben bunu bilemem. şu an yaşadığım bilinçsel süreç bunu kabul edecek kadar esnek değil. İnanmak zaten kalple olan bir şey ben bunu mantığımda yaşayarak bulma taraftarıyım. bakalım düşünüp daha da dibi bulmak mı bana geleceğimin aynası yoksa böyle savunduğum acı mı cidden sonun gerçekliği. ve bende bilmiyorum. ben yalnızca düşünebildiğim kadarını bilebilirim. tek bildiğim şey hiç bir şey bilmediğim demişler ya o hesap..

10 yorum daha var, göster