lise arkadaşımı gordum oğlu olmuş bide büyümüş çocuk 3 yaşına gelmiş sevdim felan alıştırmış bebeyi kafa artırıyor sağa sola az konuştuk ayak ustu oğlum yavrum felan diyor seviyor bebeyi öyle işte acayip bisey nazar etmedim sevindim birazda kendime baktım duygularımı anlatabilecek kapasitede de değilim kelime dağarcığım azaldı günlük belki 50 kelime felan kullaniyorumdur asimptodun assa inen kolları gibiyim tepe noktam mazide kaldı sanki sonsuza doğru aşağıya inecegim gibi hissediyorum aslında öyle de değilim hayat standartim yükseldikçe ruhen kendimi yetersiz hissediyorum etrafında kalabaliklastikca ben yanlizlikta kalıyorum bilmiyorum acaba ikinci bir ergenlik mi yaşıyorum itiraf etmeliyim mi egosu tavan yapmış bir insanim bunu arkadaşlarım bilir rahatsız edici bir durum teşkil etmem öyle gıcık bi tip değilim ama yaparım derim yaparım yapacağıma inanirim kendime guvenirim ama bu haller yakışmıyor bana kişilik bölünmesi mi yaşıyorum acaba ha bide bu kararsızlık çok kararsizim .bilmiyorum nasıl ki acaba kelimeleri artık çok daha fazla dolanır oldu dilime böyle işte daha yazacagim çok şey var ama uzun oldu ben olsam okumam

bir matematikci olarak ruhumun analiz edilisini okudum ve ispat hosuma gitti yalnizca terimler degil ruhun karmasasini anliyorum karmasikta degil durgun ama bir sey var da kelime yok bende diyorum acaba buyutuyor muyum su mu bu mu acaba acaba diyerek cikisi goruyor bence insan. cikistan kastim pismanlik veya gecmisi geride birakma degil kesinlikle bir fazlalik veya bosluk gibi emin degilim ama aynaya bakarak acabalarini soylersen gozlerinden ruhunu okuyabilirsin. sacmaladiysam sacmaladim iste..

7 yorum daha var, göster