daha dün gece vazgeçtim herşeyden.. sabaha uyandım yine aklımdasın. icime doğmuş olacak ki bugün gün boyu seni doya doya izleyebildim. baktıkça bakakaldım gözlerimi ayırsam yüreğimi ayıramadım. yeter dedim kendine gelen kızım. kalktım gidiyorum yetişti ardımdan. biraz laflayabildik. sanki yeni baştan yaşadım herseyi. icimde öldürdüğüm daha doğrusu öldürmeye çalıştığım tüm duygular yeniden canlandı.
gözlerine bakmak ne güzel..
sesini duymak konusabilmek ne güzel..
nefesini hissetmek sıcaklığını hissetmek kadar etkileyici..
meğer vazgeçememişim. ama geçmeliyim. napıcam ben 😶

bakmamaya kendimi alıştırsam başaracam ama daha kantine girmesiyle iliklerime kadar urperiyorum resmen. sonra bütün gün kendimi onu izlerken yakalıyorum. onada üzülüyorum :(

9 yorum daha var, göster