123456789s
yüklerim çok ağır. geceleri daha da bir taşınmaz hale geliyorlar. kalbim ağrıyor acıyor. canım yanıyor. İçim gidiyor canımdan can gidiyor her gün her saat her dakika. lanet olsun şu hayata. gözlerim doluyor. boğazım düğümleniyor. nefes alamıyorum. anlatamıyorum derdimi kimseye. anlatmak da istemiyorum aslında. bilmesin kimseler neler çektiğimi neler yaşadığımı.

hayal kırıklıklarıyla doldu taştı kalpcağzım. neden ben diyorum ? ya ne bileyim işte söz de bulamıyorum ki yaşadıklarımı anlatmaya. üzüldüm kırıldım, ben sadece küçücük bir umut istedim. aga ben kime ne yaptım da bunları yaşıyorum diyorum kendi kendime. çok mu zor anlayamıyorum adam gibi sevmek ? ama çok zormuş anlıyorum. kimselerin gücü yetmezmiş o güzel sevdaları yaşamaya, yaşatmaya. her defasında herşey çok güzel olucakmış gibi geliyor, ve ben insanların bana yaşattıklarını her defasında bir kenara bırakıp bana açtığı o kapıdan içeri girmeye çalışıyorum. her defasında ben o kapıdan içeri alınmıyorum. almıyorsan açmayacaksın o kapıyı arkadaş. beni aydınlığa kavuşturma ümidine kaptırmayacaksın. bir ümit bir umut demeyecekmişsin. çünkü her arkadaş her dost ve her sevgili bir parça vicdansızdır, unutma. (sarışınöldü) :(

Yorumlar

anonim
bence ileride göreceğin güzel şeylerin ne kadar değerli olduğunu daha iyi anla diye şuanda şu zorluklarla karşı karşıyasın. unutma kaybederek kazanılan tek şey tecrübedir. ileride mutlu olcağına inanıyorum. kendine iyi bak :)