ilk sevgilim yüzünden intihara kalkıştım. sonra her şey çok basit geldi. öylesine yaşıyoruz dünyada. aradan iki yıl geçti.ikinci sevgilim bana para hesabı yaptı. sonra konuştuğum bir başka çocuk oldu. İlk istemedim ama sonra ben de hoşlandım. öpmek istedi. bunu yapabilmesi için bir adımız bile yoktu. oyuzden biz neyiz diye sordum. herşeyiz dedi. sonra sevgili olabilmemiz için güven oluşmasını istedi. ben de öpmesi için ozaman erken olduğunu soyledim. sonra benden uzaklaştı. peşinden koşturdu 3 ay. bu 3 ay içinde tekrar konuşmaya başladık. onunla birlikte olmamı istedi. yapamam dedim. kaç benmle dedi.defoldu gitti hayatımdan. sonra ne oldu biliyor msunuz? 2 aydır kimseye karşı bir şey hissedemiyorum. hanı yolda giderken ne kadar tatlı çocuk der ya kızlar, onu bile diyemiyorum. evet hayatımda birileri olsun istiyorum ama hep o ilgi göstersin, ben uğraşmayayım. İntihardan sonra akıllanırım sanmıştım ama hayatıma hep yanlış insanları soktum. duygularım alt üst oldu. bilmiyorum bundan sonra ne yapacağım? umarım yine bir şeyler hissedebilerim birilerine. konuşmaya çalışanlar oluyor saçmasapan yerlerden ama ben istemiyorum. eğer hayatınıza birilerini almak istiyorsanız çok dikkat edin. aslında tam olarak hislerimi anlatamadım.

olay daha yeni diye böyle hissediyorsun hayatına boyle insanlar girdikçe tecrübe edineceksin artık kolay kolay kimseye guvenmemeye başlayacaksın üniversiteli olma durumu genelde bu olayların içinde olma durumudur. bende yaşadim bi kaç olay kolay değil biliyorum. kendini toparla inşallah karşına düzgün bir insan çıkar. :) @anonim_bayan

7 yorum daha var, göster