ilk sevgilim yüzünden intihara kalkıştım. sonra her şey çok basit geldi. öylesine yaşıyoruz dünyada. aradan iki yıl geçti.ikinci sevgilim bana para hesabı yaptı. sonra konuştuğum bir başka çocuk oldu. İlk istemedim ama sonra ben de hoşlandım. öpmek istedi. bunu yapabilmesi için bir adımız bile yoktu. oyuzden biz neyiz diye sordum. herşeyiz dedi. sonra sevgili olabilmemiz için güven oluşmasını istedi. ben de öpmesi için ozaman erken olduğunu soyledim. sonra benden uzaklaştı. peşinden koşturdu 3 ay. bu 3 ay içinde tekrar konuşmaya başladık. onunla birlikte olmamı istedi. yapamam dedim. kaç benmle dedi.defoldu gitti hayatımdan. sonra ne oldu biliyor msunuz? 2 aydır kimseye karşı bir şey hissedemiyorum. hanı yolda giderken ne kadar tatlı çocuk der ya kızlar, onu bile diyemiyorum. evet hayatımda birileri olsun istiyorum ama hep o ilgi göstersin, ben uğraşmayayım. İntihardan sonra akıllanırım sanmıştım ama hayatıma hep yanlış insanları soktum. duygularım alt üst oldu. bilmiyorum bundan sonra ne yapacağım? umarım yine bir şeyler hissedebilerim birilerine. konuşmaya çalışanlar oluyor saçmasapan yerlerden ama ben istemiyorum. eğer hayatınıza birilerini almak istiyorsanız çok dikkat edin. aslında tam olarak hislerimi anlatamadım.

2ay ne ki gulum? ben 2 yil hissiz, odun bir kizdim. bir ay oncesine kadar. ben kimseye baglanamam sevemem hatta artik ben evlenmem de lan sevmeden napcam diyordum. tutuldum birine, ne yolu bok yolu mu bilmiyorum ama benim gibi umursamaz iki gunde sıkılan bi insani hicbir erkege baktirmaz hale getirdi bu duygularım. konusuyoruz ama ikimiz de hiçbir seyden emin degiliz. tek istegim birine bir sey hissedebilmisken onu kaybetmemek :(

7 yorum daha var, göster