mavibulut
normalde manyaklık derecesinde hayvanlara karşı aşırı bir sevgim ve ilgim vardı doğduğumdan beri.hatta başta ailem olmak üzere çevremdeki herkes beni bu ilgimden soğutmaya çalıştı ama tabiiki benim istikrarlı duruşum bu çabalarının sonuçsuz kalmasına neden oldu.😏sabah mutsuz uyandım bile sokakta bir kedi görüp onu sevmem tüm günümün harika geçmesini sağlıyor.😊bana harika hissettiren başka birşey yok.hayalim veteriner olup 7/24 onlarla ilgilenmekti ama gel görün ki bu bulut parçası sayısal konuda 0 ve sınavda o yönde bir başarı göstermeyi hayalimden çook uzakta bir bölüm okumak zorunda kaldım. ama bu durum hayvan sevgime ufacık bir olumsuz etkide bulunmadı.normalde dışarıda gördüğüm bir kedi yada köpeğin peşinden koşup,parmaklarımı tüylerinde gezdirmek,onları severeken sevinç mırıltılarını duymak bana yetiyordu.piki şimdi? artık sokakta görüp sevmek,onları beslemek bana yetmiyor. gece gündüz yanımda olmasını istediğim,kış yatağımı kış soğuğunda tüyleri ile ısıtan,sabah acıktığında uyanmam için burnuma patisi ile vurup beni uyandıran,evi dağıtıp bana masum bakışlar atan ,tüylerini temizliğinde onu öpersem tekrar baştan tüylerini temizleyen bir kedim olsun istiyorum.öpmelere doyamayacağım,bana varlığı ile huzur verecek bir kedi...ama beni tüm bu güzelliklerden alıkoyan şey kaldığım evdeki arkadaşlarımın hiçbiri evde hayvan beslemeye yanaşmıyor.😔yok yok çok iyi anladım ki inşallah hayatımın %10luk kısmında yer alırken beynimde hayvanların %90lik bir kısmı yer alıyor. evinde sayısız hayvan besleyen sevimli bir ihtiyar olarak ölmek vasiyetimdir.☝📑

Yorumlar

Gerekovic
ben de köpek istiyorum ama ailem izin vermez evin icine sokmama. disarida var bir köpeğimiz, annem ise onu gönderme derdinde..