mahra
İnsan sevemiyor bir daha. ürkütüyor arkasını dönünce gördüğü anılar. İnsan bir kere sevip yanıldı mı, bir daha sevemiyor işte. ne kadar severse sevsin, sevemiyor. gözler görüyor, hisleri canlanıyor ama olmuyor; o geliyor akla. hep onunla kıyaslıyor. sonrası için sadece bir ölçü aracı olup çıkıyor sevdiği. ne yazık...

Yorumlar

ejderiyaci
@bariscil aynen öyle dostum.kurunun yanında yanan yaş nedense hep biz oluyoruz.