kayipgalaksi
fight club filmini hepiniz biliyorsunuzdur. chuck palahniuk'in yazdığı, david fincher'ın sinemaya kazandırdığı kült film. gerçekleri yüzümüze osmanlı tokadı gibi vuran şaheserdir kendileri. tyler durden abimizin o müthiş konuşması, edward norton'ın canlandırdığı karakterin patronunun karşısında kendi ağzını yüzünü kan içinde bıraktığı o sahne ve helena bonham carter'ın canlandırdığı kadın gibi kadın marla singer unutulmazdır. ah, marla! bir kadına bu kadar mı yakışır sigara içmek. çok ayıp ediyorsun marla. final sahnesinden bahsetmeye gerek bile yok. filmin sonunda çalan şarkıyı da unutmamak lazım. pixies-where is my mind. o nasıl şarkıdır öyle. uyuşturucu etkisi yapıyor resmen. hani uyuşturucuyu damardan aldığında saniyesinde etki eder ya o hesap işte. akıl makıl bırakmaz. şarkıdan sonra where is my mind diye dolanırken bulursun kendini. şarkıyı her dinlediğimde (genellikle gece geç saatlerde veya gün aydınlanmak üzereyken dinlerim.) kendimi karanlığın ortasında yapayalnız bulurum. şarkı başladığında bir ses geliyor ya. allah belasını versin o sesin! mahvediyor beni. sonra "stop" diyor, bir açıyorum gözlerimi karanlıktayım. etrafıma bakıyorum, hiçbir şey göremiyorum. kalbim hızlı hızlı atmaya başlıyor. sonra etrafımda bir şeyler görünüp kayboluyor. korkuyorum. edward norton'ın canlandırdığı karakter gibi olmaya başlıyorum. sonra arkama dönüp baktığımda kızgın boğa sürüsü gibi gelen yaratıkları (gerçekleri) görüyorum. başlıyorum kaçmaya. kaçarken her arkama baktığımda daha da yaklaşıyor ve çoğalıyor pis yaratıklar. takılıp düşüyorum her seferinde. yaralanıyorum. ama bırakmıyorlar peşimi. hiç mi kalbiniz, vicdanınız yok pis yaratıklar? acıyın lan! yaralanan adama bu yapılır mı pis utanmaz yaratıklar?! derken yine düşüyorum. şarkının sonuna doğru yine "o ses" geliyor savaş meydanına sinsi sinsi. "bıktım lan senden! kurtulamayacak mıyım? yeter! bırak peşimi!" diyorum ve gözlerimi açıyorum. kendi gri galaksimde olduğumu görünce rahatlıyorum. derin bir nefes alıyorum. kendime geliyorum. ah, güzel gri galaksim benim! İyiki varsın canım. şarkıyı hissetmek bu olsa gerek. yazıyı filmin afişinin basılı olduğu defterime temize çektiğime göre yine yaratıklarla savaşmaya başlayabilirim o zaman 😎 "biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema tanrıları, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük ama olamayacağız... bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor ya da beyaz yakalı köle olmuşlar."

Yorumlar

poseydon
ya da sokak köşesinde meslekler oturuşu yapıyor bir nesil