anonim
evet lan ölüyorum yalnizliktan, mutsuzluktan... mutlu musunuz simdi oldu mu..! ne yapayim gidip depresyon ilaci mi iceyim ne yapayim..! ne yapacak ilac bana... deger veren bi sevgili mi kiymet bilen bi dost mu verecek yoksa huzur veya mutluluk mu ..! bosversenize siz beni ne zararim var ki size benden yakiniyorsunuz halime aciyor sunuz..! yatagimdan cikmiyor ve ölümü bekliyorum ne var bunda sanki.. bu kadar acirken canim bu kadar kimsesiz hissederken cikip göbek mi atayim..! beni anlayamadiginiz acilarimla basbasa birakin artik be.. illa hickira hickira aglamalimiyim..!

Yorumlar

kirlibeyazkedi
yalnızca allah'a inan geri kalan kimse inanılacak gibi değil. seni anlamayan insanların yüzünden doğan bir yalnızlığa gebe isen sakın üzülme ve doğur onu sahiplen.
depresyon ilaçları senin beyin hücrelerini öldürüp tekrar seni mahvetmekten başka bir işe yaramaz. İleride etkilerini kaldırmak daha da zor olur. düzenli kullandığın ve anxiety yan etkisi bulunan bir ilaç varsa bırakmanı öneririm çünkü ruh halin baya harap olmuş yazdıklarına bakılırsa.

allah'ın hangi kulunu neyle sınadığını bilemeyiz. sınavında sana sabırlar dilerim . hepimiz bazen deliriyor son noktaya geliyoruz ve ölüm anının gelmesini diliyoruz. kendine bir çıkış yolu ara ve bu yol senden başka bir insana dayanmasın. kendini bu durumdan ancak sen çıkartırsın. bir hafta önce depresyonda idim. yaklaşık yirmi gün hiç evden çıkmadım sadece uyudum ve yemek yedim ağlama nöbetleri geçirdim. şimdi eski yaşantıma döndüm. hepimiz kendimizce zor acılar geçiriyoruz . kimseye anlatamayacağım yalnız rabb'imin bildiği dertlerim var bunun ağırlığı ile ezilmekten ise onları kendi aklıma olgunluk olarak düşünmeyi tercih ettim . bazen şükretmek zor geliyor. çok şükür ki şükredilmeyecek hâlde değilmişim onu anladım. bunları sana tek olmadığını düşün diye yazdım. İnsanlar çok sorgulanmaya takılmaya gelmiyor. son olarak "life is too short care at all"