papatyafali
yalnızlığı içine sığmayan insanlar gibi yazıyoruz ,çünkü susunca geçmiyo,unutulmuyo,gün boyu (gecede dahil) saçma sapan hayaller kurup sonra bu hayalleree tutunuyoruz ,yeni gün yeni gece yeni hayalleri getiriyo ve pişman oluyoruz bu kadar çok inandığımıza... üşüyoruz ,üzülüyoruz ama hissetmiyoruz çünkü içimiz acıyor çünkü yanımızda ,içimiz de hep birşeyler noksan ....

Yorumlar

president
kafana takma boşver hiçbirşeyi düşünmeden yaşa anı yaşa :)